تجربه آموزش مجازی از دیدگاه دانشجویان دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 87

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THPC05_303

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: محیط یادگیری الکترونیکی، یکی از مطرح ترین محیط های یادگیری در عصر اطلاعات است. به نظر میرسد همانند سایر بخشها، آموزش دانشجویان رشته های علوم پزشکی در دوران همه گیری کووید ۱۹ وارد یک مرحله جدیدی شد و نتایج تجربه این روشآموزشی و ادامه آن در شرایط مشابه مورد توجه میباشد. این پژوهش با هدف بررسی تجربه آموزش مجازی از دیدگاه دانشجویان دانشکدهعلوم پزشکی آزاد سمنان انجام شده است.روش کار: این پژوهش توصیفی-مقطعی بر روی ۹۰ دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی سمنانکه در سال تحصیلی ۹۹ - ۱۳۹۸ کلاس آنلاین داشتند انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد ۳ شامل ۲۸ سوال (شاملهزینه و اثربخشی آموزشی، عوامل ذهنی- عاطفی و ارتباطی استاد- دانشجو، عوامل مرتبط با تدریس-یادگیری) با مقیاس پنج درجه ایلیکرت بوده که پس از بررسی روایی آن توسط اساتید گروه، به صورت الکترونیکی بین دانشجویانی که کلاس آنلاین داشتند توزیع و نتایجآن با استفاده از نرم افزار spss وبه کارگیری آزمون های آماری روش آمار توصیفی (درصد و فراوانی) تحلیل داده ها انجام شدیافته ها: طبق نتایج به دست آمده از هر سه بعد هزینه و اثربخشی آموزشی، عوامل ذهنی- عاطفی و ارتباطی استاد- دانشجو، اهمیت درآموزش الکترونیک در حد متوسط ارزیابی شد. بیشتر از نیمی از پاسخگویان یعنی ۷۸.۱ %در سطح متوسط و ۱۳.۷ % وضعیت عواملمرتبط با تدریس-یادگیری را بالا ارزیابی نمودهاند. براین اساس بیشترین تهدیدها از نظر درصد فراوانی به کاهش اثربخشی آموزشیبه دنبال قطع اینترنت و بیشترین فرصت ها شامل بهصرفه بودن از لحاظ اقتصادی و امکان مشاهده کلاس ضبط شده و محتوای آموزشیارزیابی شد (۸۰.۵ %). در بعد عاطفی و روانی نیز بیشترین تهدید از منظر دانشجویان عدم انتقال عوامل عاطفی و احساسات و اخلال دربرقراری ارتباط اساتید با دانشجویان و مشکل بودن کنترل فراگیر توسط استاد عنوانشده است. مهمترین چالش ها از نظر درصد فراوانیاختلال در یادگیری دروسی که نیاز به مهارت و انجام کار عملی دارد، بیان شده است.نتیجه گیری: آموزش الکترونیک در سطح وسیع و در همه رشته ها و مقاطع با وجود نوپا بودن در کشورمان شروع خوبی داشته استاگرچه با به کارگیری رسانه های مدرن فرصتهای طلایی برای فراگیران ایجاد کرده است اما داری کاستی های است که باید با فراهمساختن زیرساختهای مناسب ازجمله خطوط اینترنت و محیط های آموزشی کاربردی- این فرصت آموزشی را تقویت نمود تا پس از پایانپاندمی بیماری کرونا نیز به عنوان یک توان بالفعل جهت آموزش رشته های پرستاری و مامایی از این روش در کنار روشهای سنتیتدریس بهره جست.

نویسندگان

مهسا شریفی نودهی

عضو هیات علمی گروه پرستاری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

مریم حیدری

عضو هیات علمی گروه مامایی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران