بررسی تاویل از دیدگاه علامه طباطبائی در تفسیر المیزان

زمینه: در این پژوهش تلاش شده است دیدگاه علامه طباطبایی در المیزان فی تفسیر القرآن در خصوص تاویل قرآن و حصر این ویژگی نزد خداوند و یا دیگر افراد، بررسی و تبیین شود. المیزان فی تفسیر القرآن متعلق به علامه طباطبایی از جهات متعدد از قبیل بحث هایی روایی و تطبیقی و بحث موضوعی دارای اهمیت است. به نظر علامه تاویل ناظر به امور عینی و متعالی از آن است که شبکه های الفاظ به آن احاطه یابد بلکه خداوند آن ها را برای تقریب به ذهن ما به قید الفاظ مقید کرده است. یافته ها: تحقیق کنونی پژوهشی است با عنوان «بررسی تاویل از دیدگاه علامه طباطبائی در تفسیر المیزان» که در آن تلاش شده است ضمن بررسی معنا و مفهوم تاویل در بعد لغت و معناشناسی، دیدگاه های مفسر بزرگ جهان تشیع مرحوم علامه طباطبایی صاحب تفسیر المیزان موردبررسی قرار گیرد. نتیجه گیری: علامه طباطبایی تاویل را از سنخ دلالت لفظی ندانسته بلکه آن را از قبیل حقایق خارجیه می داند نتیجه می گیرد «حق در تاویل این است که بگوییم: تاویل، واقعیتی است که مستند بیانات قرآن، اعم از حکم، حکمت یا موعظه قرار می گیرد. تاویل از امور عینی است و فراتر از آن است که قالب های الفاظ، آن را فراگیرد. ازآنجاکه دفاع از کرامت قرآن از اساسی ترین وظایف دینی هر فرد مسلمان است، علماء و اندیشمندان اسلام ازجمله علامه طباطبایی، در این زمینه تلاش های بسزایی کرده اند، در این مقاله سعی بر این است تا علاوه بر بررسی تاویل ابعاد اعجاز ازلحاظ علمی، فصاحت و بلاغت، خبرهای غیبی، عدم اختلاف در آن، از جهت آورنده اش و ابعاد اعجاز در تمام زمینه ها را به روش توصیفی تحلیلی با رویکرد قرآنی روایی دیدگاه علامه را موردبررسی قرارگرفته است.

کلیدواژه ها:

تاویل ، تفسیر ، قرآن کریم ، اعجاز ، طباطبایی