بهبود صفات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و میزان کافئیک اسید گیاه علف لیمو (Cymbopogon) citratus تحت تنش شوری با تلقیح میکوریزای آربوسکولار
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCB-15-46_013
تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1402
چکیده مقاله:
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: قارچ های میکوریزای آربوسکولار می توانند تحمل به شوری و بهره وری گیاهان را در خاک های شور- قلیایی با استفاده از استراتژی های مختلف از جمله جذب عناصر غذایی، تنظیم اسمزی، شکل دهی خاک و غیره بهبود بخشند. بنابراین، استفاده از قارچ های میکوریزای آربوسکولار برای کاهش اثرات شوری مورد توجه واقع شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر قارچ میکوریزای آربوسکولار بر صفات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و میزان کافئیک اسید گیاه علف لیمو (Cymbopogon citratus) تحت تنش شوری انجام شد.
مواد و روش ها: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل عامل اول قارچ های میکوریزی آربوسکولار (تلقیح و عدم تلقیح قارچ) و عامل دوم تیمار شوری در چهار سطح (۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار) بود. صفات رنگیزه های فتوسنتزی، نشت یونی، پرولین، کربوهیدرات های محلول، فلاونوئید، آنتوسیانین، پروتئین، آسکوربات پراکسیداز، میزان یون های سدیم و پتاسیم و تغییرات محتوای کافئیک اسید علف لیمو مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: تلقیح گیاه با قارچ آربوسکولار در سطوح شوری (۱۵۰ میلیمولار) میزان نشت یونی را به میزان ۳۴/۱۴ درصد نسبت به شاهد کاهش داد. تلقیح گیاه با قارچ آربوسکولار باعث بهبود کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئیدها در مقایسه با عدم حضور آن در سطوح شوری (۱۵۰ میلی مولار) به ترتیب به میزان ۱۱۸/۵۱، ۸۲/۳۵، ۵۰/۷۰ و ۹۸/۶۴ درصد شد. نتایج نشان داد که گیاهان علف لیمو در برابر تنش شوری (۱۵۰ میلی مولار) برای حفظ وضعیت خود میزان پرولین، کربوهیدرات، فلاونوئید، آنتوسیانین، پروتئین و آسکوربات پراکسیداز در تلقیح با قارچ آربوسکولار به ترتیب به میزان ۲۰/۴۸، ۹۴/۹۴، ۲۷/۲۷، ۳۰ و ۱۷/۳۹ درصد نسبت به شاهد (بدون تلقیح) افزایش داد. همچنین نتایج نشان داد که تحت تنش شوری ۱۵۰ میلی مولار و حضور قارچ آربوسکولار میزان پتاسیم ۱۵/۳۹ درصد نسبت به شاهد افزایش یافت؛ در حالیکه میزان سدیم در حضور این قارچ نسبت به شاهد ۸/۴۶ درصد کاهش یافت. بررسی ها نشان داد که درصد اسید کافئیک در علف لیموی تلقیح شده با میکوریزای آربوسکولار نسبت به گیاهان شاهد ۰/۶۸۶ درصد افزایش یافته است.
نتیجه گیری: این مطالعه استفاده بالقوه از فناوری میکوریزا را به عنوان یک رویکرد بیوتکنولوژیک عملی برای افزایش رشد و افزایش تولید ترکیبات فعال زیستی Cymbopogon citratus در خاک های متاثر از نمک پیشنهاد می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فائزه سلیمانی
Horticulture Sciences Department, Faculty of Agriculture and Natural Resource, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
داوود صمصام پور
Horticulture Sciences Department, Faculty of Agriculture and Natural Resource, University of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran
عبدالنبی باقری
Plant Protection Research Department, Hormozgan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Bandar Abbas, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :