پیش بینی اعتماد به نفس براساس خودارزشمندی و بلوغ عاطفی در دانش آموزان دختر پایه ششم مدارس شهر مشهد ناحیه تبادکان

هدف پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی اعتماد به نفس براساس خودارزشمندی و بلوغ عاطفی در دانش آموزان دختر پایه ششم مدارس شهر مشهد ناحیه تبادکان بود. روش پژوهش توصیفی (غیرآزمایشی) و طرح از نوع طرح های همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی مدارس شهر مشهد ناحیه تبادکان است که براساس آمار اداره آموزش و پرورش مطنقه تبادکان حدود ۷۰۰۰ هزار نفر بودند. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای و براساس جدول کرجسی و مورگان ۳۶۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به سه پرسشنامه خودارزشمندی (کراکر و همکاران، ۲۰۰۳)، پرسشنامه بلوغ عاطفی (سینها و سینگ، ۱۹۹۳) و پرسشنامه اعتماد به نفس (کوپراسمیت، ۱۹۶۷) پاسخ دادند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل پیرسون و رگرسیون گام به گام و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار spss-۲۲ استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این بود که خودارزشمندی و بلوغ عاطفی پیش بینی کننده معنادار اعتماد به نفس در دانش آموزان دختر پایه ششم مدارس شهر مشهد ناحیه تبادکان می باشند. همچنین نتایج تحلیل پیرسون نشان داد که بین متغیر بلوغ عاطفی و مولفه های آن (عدم ثبات عاطفی، بازگشت عاطفی، عدم سازگاری اجتماعی، فروپاشی شخصیت و نداشتن استقلال) با اعتماد به نفس همبستگی منفی و معنادار و بین خودارزشمندی با اعتماد به نفس همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (۰۵/۰> p). در نتیجه می توان با تقویت بلوغ عاطفی و خودارزشمندی دانش آموزان، به بهبود اعتماد به نفس آنها کمک نمود.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، خودارزشمندی ، بلوغ عاطفی ، دانش آموزان