بهینه سازی درس پژوهی برای آموزش دانش پداگوژی محتوا: آسیب شناسی از منظر ملاحظات اخلاقی

درس پژوهی یا تدریس تیمی پژوهش محور، به عنوان روش جدید جایگزین در انتقال دانش محتوای آموزشی در نظام آموزشی ایران رواج یافته است ؛ ولی ملاحظات اخلاقی درس پژوهی مغفول مانده و به تبع آموزش دانش پداگوژی محتوا را متاثر ساخته است . پژوهش حاضر با بررسی آسیب شناختی درس پژوهی در انتقال دانش محتوای آموزشی ، در صدد معرفی ملاحظات اخلاقی درس پژوهی در سطح مدارس می باشد. بنابراین ، با روش نمونه گیری در دسترس ، تعداد ۱۲ نفر از معلمان ابتدائی تبریز باتجربه پیشین درس پژوهی ، برای مصاحبه نیمه ساختار یافته انتخاب ، و داده های حاصل از کدگذاری در ۱۰ مضمون ناظر بر ملاحظات اخلاقی دسته بندی شدند. آسیب های درس پژوهی از منظر ملاحظات اخلاقی به شرح زیر مشخص شدند: عدم کسب تجربه قبلی توسط معلمان درس پژوه ، عدم آموزش پیشین ، زمان و مکان درس پژوهی نامناسب ، عدم همکاری و مشارکت مدیران ، معلمان و همکاران ، توجیه نبودن اولیا و دانش آموزان ، نبود نیروی انسانی جایگزین ، عدم انتشار مناسب یافته ها، بی رغبتی به مستندسازی صوتی -تصویری و عدم تامین مالی درس پژوهی . نتایج این پژوهش می تواند در اجرای بهتر درس پژوهی باهدف آموزش بهینه دانش پداگوژی محتوا در مدارس کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

درس پژوهی ، ملاحظات اخلاقی ، دانش پداگوژی محتوا