کدام روش تدریس بر تبحر مهارت های هماهنگی حرکتی کودکان بهتر است؟ روش مونته سوری یا روش معلم محور

هدف: یکی از عوامل به وجود آورنده ی تاخیر مهارتهای رشدی، اختلال هماهنگی رشدی-حرکتی است. به طوراجمالی میتوان گفت؛ روش آموزشی مونتهسوری روشی مبتنی بر پایه یادگیری از طریق بازی به شکلی متفاوت از روش سنتی است. مونتهسوری میکوشید تا با روشهای نوین خود کودکانی مستقل به ثمر برساند. هدف از این مقاله بررسی اینکه کدام روش تدریس بر تبحر مهارتهای هماهنگی حرکتی کودکان بهتر است؟ روش مونته سوری یا روش معلم محور مواد و روش: تحقیق حاضر از نوع کاربردی و علی مقایسه ای با طرح پیش آزمون- پس آزمون با روش نمونه گیری تصادفی خوشهای بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان پایه دوم و سوم دبستان پسرانه ۸و۹ ساله شهر تبریز است که با دو روش تدریس متفاوت به دو گروه ۱۵ نفره: -۱گروه آموزشی مونتهسوری به عنوان گروه تجربی و -۲ گروه اموزشی معلم محور(سنتی) به عنوان گروه کنترل تقسیم شدند. گروه ها به مدت دو ماه و طی ۲۴ جلسه مورد بررسی فعالیتهای هماهنگی اندامها قرار گرفتند. جهت بررسی تفاوتهای بین دو گروه تجربی و کنترل از آزمون اوزرتسکی استفاده شد. یافته ها:یافته های این تحقیق نشان داد که با برنامهریزی اموزش مونته سوری و فراهمسازی محیط غنی و سازگار با کودک میتوان تاثیر معنیداری بر توانایی مهارت هماهنگی حرکتی گذاشت. بحث و نتیجه گیری: پژوهش این تحقیق با نرم افزار SPSS و روش تی مستقل با سطح معنیداری۰/۰۵ انجام گرفت. این پژوهش با مقدار تی ۴/۵۲ با درجه ازادی ۲۸ و سطح معناداری ۰/۰۰۰۱ و با مقادیر میانگین گروه اول ۲۷/۰۶ و گروه دوم ۹/۴۰ نشان داد که گروه مونته سوری میتواند بر روی هماهنگی حرکتی تاثیر مثبت بگذارد. نتایج تحقیق نشان داد کودکان با روش مونته سوری نسبت به کودکان با روش آموزشی سنتی در تغییر توجه و فعالیت های بازداری که از اجزاء کارکرد اجرایی هستند؛ نتایج خوبی از خود نشان دادند.

کلیدواژه ها:

رشد حرکتی ، روش اموزش مونته سوری ، هماهنگی حرکتی ، ازمون اوزرتسکی ، کارکرد اجرایی