مطالعه برخی مولفه های فیزیولوژیکی رشد در ارقام مختلف چغندرقند (Beta vulgaris L.)
محل انتشار: دوفصلنامه چغندرقند، دوره: 38، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 244
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-38-1_002
تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مولفه های فیزیولوژیکی رشد رقم های ایرانی و خارجی چغندرقند طی دو سال زراعی ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی مطهری (کمال شهر کرج) مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد ۱۰ رقم ایرانی و خارجی چغندرقند در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شدند. نتایج نشان داد که میزان تولید ماده خشک کل در بین رقم های ایرانی و خارجی تفاوتی نشان نداد اما، میانگین نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی (R/S) در رقم های خارجی (۱/۴۹۶) به نحو معنی داری معادل ۱۸درصد بیش از رقم های ایرانی (۱/۲۶۸) شد. با توجه به این موضوع که رقم های ایرانی بر اساس اندازه گیری نسبت وزن برگ (LWR)، معادل ۵/۶ درصد پربرگ تر از رقم های خارجی بودند، حداکثر شاخص سطح برگ رقم های ایرانی (۲/۶۶) نسبت به رقم های خارجی (۲/۳۳) بیشتر بود اما، کارآیی سطح برگ در فتوسنتز (NAR) در رقم های خارجی (۸۳/۱۷ گرم در مترمربع در روز) معادل ۸/۱۸ درصد بیش از رقم های ایرانی (۱۵/۰۱ گرم در مترمربع در روز) بود. از همین رو، به طور میانگین تولید هر گرم ماده خشک در رقم های خارجی و ایرانی نیازمند ۱۸/۷ و ۲۲/۱ سانتی مترمربع سطح برگ بود و نشان داد که تولید هر گرم ماده خشک در رقم های خارجی به۱۵/۷ درصد سطح برگ کمتری نسبت به رقم های ایرانی نیاز دارد. در نهایت، در این مطالعه از مولفه نسبت سطح برگ برای وزن خشک ریشه (RtLAR) جهت نشان دادن کارآیی سطح برگ برای تولید ماده خشک ریشه استفاده شد. بر همین اساس، میانگین سطح برگ موردنیاز برای تولید هر گرم ماده خشک ریشه در رقم های خارجی و ایرانی به ترتیب معادل ۴۶/۴۳ و ۵۷/۵۱ سانتی مترمربع برآورد شد. در مجموع، رقم های ایرانی با وجود تولید ماده خشک مشابه با رقم های خارجی، به دلیل ضعف در هدایت مواد ساخته شده به منبع اقتصادی (ریشه) امکان دستیابی به عملکرد مشابه وجود ندارد که اصلاح آن مستلزم بهبود نسبت R/S در رقم های ایرانی از طریق کاهش تولید اندام های هوایی و بهبود میزان آسیمیلاسیون در واحد سطح برگ است.
نویسندگان
احمدرضا بریموندی
دانشجوی دکترای دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
مرتضی سام دلیری
دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران.
سعید صادق زاده حمایتی
دانشیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
امیرعباس موسوی
استادیار دانشکده کشاورزی دانگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران.
مرتضی مبلغی
استادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، چالوس، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :