تحقیق در عملیات در برنامه ریزی صرفه جویی انرژی شیوه های حمل و نقل

تحقیق در عملیات به عنوان ابزاری مناسب در جهت مدیریت سیستم ها، فرآیند تصمیم گیری و ارایه راهکارهای مناسب در جهت برنامه ریزی به کار می رود . با توجه به کمبود منابع و ارزش بالای آن لزوم تخصیص بهینه امکانات و منابع ضروری می باشد . سهم بالای انرژی مصرفی بخش حمل و نقل از فرآورده های نفتی مصرفی در کل کشور 52% و سهم آن در کل کشور [1] 28/3% پایان پذیر بودن منابع سوخت های فسیلی، عدم توانایی بخش پالایش و فرآورش کشور در برآورد تقاضای انرژی حمل و نقل ( بنزین و گازوییل ) و هزینه بالای پرداخت یارانه انرژی در کشور ما را به ارایه راهکارهایی مناسب و مدیریت صحیح منابع با برنامه ریزی جهت دستیابی به حالت بهینه مصرف انرژی رهنمون می شود . در کشور مادر سالهای اخیر سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور در زمینه صرفه جویی انرژی در بخشهای حمل و نقل، ساختمان، صنعت و گازسوز کردن ناوگان فعالیت خود را آغاز کرده است . دربخش حمل و نقل از جمله راهکارهای ارایه شده تغییر شیوه های حمل و نقل و استفاده از شیوه های با شدت انرژی کمتر که باعث صرفه جویی بالایی در بخش حمل ونقل می گردد است . در این مقاله در ابتدا به بررسی مقدماتی حمل ونقل و برنامه ریزی ریاضی پرداخته می شود و در ادامه راهکارهای صرفه جویی انرژی در شیو های حمل و نقل مطرح می گردد . سپس تقاضای سفر در مدت برنامه ریزی پیش بینی می شود و با استفاده از تحقیق در عملیات به مدلسازی انرژی می پردازیم و در پایان با اولویت بندی راهکارها برمبنای برنامه ریزی خطی با تابع هدف مینیمم کردن هزینه ها می پردازیم . در پایان برنامه پیشنهادی صرفه جویی انرژی شیوه های حمل ونقل ارایه می گردد