بررسی میزان علاقمندی دانش آموزان به درس ریاضی و مقایسه تاثیر چگونگی طرح پرسش شفاهی بر یادگیری این درس

هدف بزرگ ریاضیات، تقویت فکر کودک می باشد. و هر چه زودتر حاصل شود ،احتمال موفقیت او در زندگی آینده بیشتر است .کودک از زمانی که به دنیا می آید ،ریاضیات را در اثر تجربه محیط اطراف خودمی آموزد ، زیرا کلیه اشیا اطراف کودک به نوعی با ریاضیات ارتباط دارد و او بدون آنکه از ریاضیات و مفهوم کلی آن اطلاعاتی داشته باشد، روابط ریاضی و موارد استفاده علمی آن را فرا می گیرد. سوال کودک درباره اشیا اطراف خود به روابط ریاضیات موجود بین اشیا مربوط می شود. به نظر می رسد کودکان برای یادگیری نگرش ها، پیش داوری ها و ارزش های اخلاقی والدین و معلمان خود آمادگی دارند .گرچه مطمئنا نمی دانیم که نگرش های والدین در مورد ریاضیات تا چه حد در کودکان تاثیر می گذارد با این وجود بسیاری از دانش آموزان درس ریاضی را یک درس دشوار می دانند . مفاهیم و مهارت های ریاضی در درون خود با هم یک ارتباط نزدیک و شبکه ای دارند . لذا برنامه ریزی و آموزش باید به شکلی باشد که دانش آموزان این ارتباطات و روابط درونی را درک کنند و ریاضیات را به صورت یک پارچه یاد بگیرند. میزان علاقمندی به درس ریاضی توسط دانش آموزان می تواند به شرایط مختلفی بستگی داشته باشد که در این مطالعه به آن پرداخته می شود. همچنین شیوه ارشیابی این درس که به صورت کتبی و یا شفاهی باشد نیز مساله مهمی به حساب می آید. این مطالعه سعی دارد با بررسی میزان علاقمندی دانش آموزان به درس ریاضی، تاثیر پرسش شفاهی بر یادگیری این درس را مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، درس ریاضی ، پرسش شفاهی ، علاقمندی به درس ریاضی