پیش بینی اضطراب ویروس کرونا بر اساس تنظیم شناختی هیجان، ذهن آگاهی و شفقت به خود در مادران شاغل در آموزش و پرورش شهرستان میناب

این پژوهش با هدف پیش بینی اضطراب ویروس کرونا بر اساس تنظیم شناختی هیجان، ذهن آگاهی و شفقت به خود در مادران شاغل در آموزش و پرورش شهرستان میناب انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مادران شاغل در آموزش و پرورش شهرستان میناب در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. از بین جامعه آماری تعداد ۲۱۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های شفقت به خود نف (۲۰۰۳)، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی (۲۰۰۱)، پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی بائر و همکاران (۲۰۰۶)، و اضطراب کرونا ویروس علی پور و همکاران (۱۳۹۸) استفاده شد. بعد از جمع آوری و استخراج دادهها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و به وسیله نرم افزار آماریSPSS-۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تنظیم هیجان سازگار با ضریب بتای (۱۱/۰-)، تنظیم هیجان ناسازگار با ضریب بتای (۷۶/۰) توانستند اضطراب کرونا در مادران شاغل را پیش بینی کنند؛ در ادامه نتایج نشان داد ذهن آگاهی با ضریب بتای (۱۶/۰-) و شفقت خود با ضریب بتای (۱۵/۰) توانستند اضطراب کرونا در مادران شاغل را پیش بینی کنند. با توجه به نتایج، برای کاهش اضطراب کرونا مادران شاغل میتوان برنامههایی برای افزایش راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی آنها و کاهش راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان آنان طراحی و از طریق کارگاههای آموزشی الکترونیکی و مجازی اجرا کرد.

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، خودشفقتی ، ذهن آگاهی ، اضطراب کرونا ویروس و مادران شاغل