رابطه بین ذهن آگاهی و خودشفقت ورزی با بهزیستی روان شناختی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین ذهن آگاهی و خودشفقت ورزی با بهزیستی روان شناختی انجام شده است. روش بررسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان واحد تهران جنوب مجتمع دانشگاهی علوم انسانی می باشد. حجم نمونه آماری ۳۶۵ دانشجو به روش نمونه گیری در دسترس تعیین شده است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های ذهن آگاهی براون و ریان (۲۰۰۳)، خود شفقت ورزی نف (۲۰۰۳) و بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۹) است. پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، به منظور تجزیه و تحلیل داده های آماری از نرم افزار SPSS-۲۴ استفاده شد. از آزمون معتبر کلموگروف- اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن توزیع متغیر های اصلی استفاده شد. از ضریب همبستگی پیرسون در بررسی فرضیات در ارتباط با متغیر ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داده است که بین ذهن آگاهی و خودشفقت ورزی با بهزیستی روان شناختی رابطه وجود دارد. ذهن آگاهی و خودشفقت ورزی با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنادار دارند. همچنین، متغیر های ذهن آگاهی و خودشفقت ورزی پیش بینی کننده مثبت و معنادار بهزیستی روان شناختی هستند. نتیجه گیری: به طورکلی نتایج پژوهش نشان داد که متغیر های ذهن آگاهی و خودشفقت ورزی در پیش بینی بهزیستی روان شناختی سهم دارند. همچنین، خودشفقت ورزی سهم بیشتری از ذهن آگاهی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان دارد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، خودشفقت ورزی ، بهزیستی روان شناختی ، دانشجویان