مدیریت دانش و مدیریت تحول آفرین در نظام آموزشی ایران

در مدارس نیز مدیران باید سبک رهبری خود را با به کارگیری عواملی چون ترغیب ذهنی، نفوذ آرمانی، انگیزش الهام بخش و ملاحظات فردی تقویت کنند؛ زیرا تقویت این عوامل موجب ارتقاء سبک رهبری آن ها می شود و شرایط و مقتضیات لازم برای کاهش سایش اجتماعی معلمان مهیا می گردد. رهبری تحول آفرین موجب پیوند بین علایق فردی و جمعی می شود تا به معلمان اجازه دهد برای اهداف متعالی تر سازمان تلاش کنند. مطالعه حاضر به دنبال درک بهتر از سازوکار رفتار رهبری تحول آفرین، در پشتیبانی فعالیت های جاری مدارس بوده است. از این رو می توان بیشترین کاربرد عملی این پژوهش را متوجه مدیران و معلمان مدارس دانست؛ زیرا درصورتی که مدیریت به سبک رهبری تحول آفرین اجرا شود، می تواند در پیشرفت سازمان تاثیرگذار باشد و با مهارت های مناسب و ویژگی های بارز، زمینه نوآوری و خلاقیت، تعالی و برتری در عوامل اجرایی، معلمان و دانش آموزان مدارس را فراهم آورد. مدارس نیز برای بقا و ایفای نقش پویای خود باید دگرگونی ها را بپذیرند و خود را با شرایط اجتماعی سازگار کنند. مدیر مدرسه به عنوان رهبر در مدرسه نقش مهمی بر عهده دارد؛ چون اوست که کارکنان را برای پذیرفتن تغییرات و دستیابی به اهداف هدایت می کند و با ایجاد نگرش مناسب نسبت به تغییر و فراهم نمودن محیطی مطلوب، آمادگی برای پذیرش تغییر را در آن ها به وجود می آورد و ضرورت ایجاد تغییرات را به کارکنان تفهیم می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، دانش ، دانش صریح ، دانش ضمنی.