اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری مدیریت خشم در بین دانش آموزان در شهر لردگان

نظریه درمان شناختی- رفتاری مدیریت خشم بر کاهش پرخاشگری و نزاع و درگیری افراد تاثیر زیادی دارد. درمان شناختی- رفتار درکاهش خشم افراد و سلامت روان آن ها تاثیر دارد این رویکرد که از طریق تفسیر تجارب افراد به دست می آید تاثیر قابل توجهی بر عواطف و اعمال افراد دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری مدیریت خشم بر دانش آموزان شهر لردگان انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه) بود. با استفاده از نمونه گیری در دسترس به کمک پرسشنامه ی ابراز خشم و پرسشنامه گرایش به نزاع مصاحبه تشخیصی افراد و اجد شرایط (نوجوانانی که سابقه نزاع و پرخاشگری داشتند) ۵۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (برای هر گروه ۲۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش ۱۰جلسه درمان شناختی – رفتاری گروهی مدیریت خشم را دریافت کردند، اما گروه کنترل تحت درمان خاصی قرار نگرفتند و دو ماه پس از پایان درمان پیگیری اجرا گردید. آزمودنی های هر دو گروه قبل و بعد از درمان، پرسشنامه ها را تکمیل کردند. برای تحلیل دادها، روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس بکار برده شد. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد: رویکرد شناخت اجتماعی در مورد پرخاشگری ریشه در مطالعاتی دارد که ویژگیها و رشد پرخاشگری را بازتابی از رشد شناختی می دانند. توانایی درک افراد برای درک فعالیت های متفاوت دنیای اجتماعی، فهم علت ها و نیات دیگران و پذیرش شناخت های اخلاقی به بررسی دقیق روش درمان شناختی- رفتاری وابسته است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، درمان گروهی شناختی-رفتاری ، مدیریت خشم ، دانش آموزان.