بررسی الگوهای برتر تدریس

بی تردید توجه به پژوهش، با میزان گسترش روحیه پژوهشی ارتباط عمیق دارد. تعلیم و تربیت موثر وکارآمد، تعلیم و تربیتی است که مهارتهای چگونه یاد گرفتن و کشف مجهول را در اختیار دانش آموزان قرار می دهد. روش تدریس و یادگیری یکی از مهمترین راهبردهای انتقال دانش و محتوا به دیگران است. با انتخاب یک روش تدریس متناسب با یک موضوع خاص می توان یادگیری دانش آموز را نسبت به آن موضوع بالا برد. الگوی تدریس از یک پشتوانه نظری یا فلسفه برخوردار است و همچنین دربردارنده مراحل ویژه ای از تدریس است که برای دست یابی به نتایج مطلوب طراحی شده است. هدف این مقاله بررسی ارتباط چهار خانواده از الگوهای تدریس شامل: خانواده الگوهای تدریس اجتماعی، الگوهای پردازش اطلاعات، خانواده الگوهای انفردی و سیستمهای رفتاری است. این مقاله با استنباط از نظریهها و رویکردهای متنوعی که در زمینه نظریه های یادگیری و الگوها و شیوه های تدریس وجود دارد، کوشش دارد تا تبیین تازه ای، از الگوهای برتر تدریس را ارائه داده و به طور ویژه، ارتباط چهار الگوی پژوهشی را مورد بررسی قرار دهد. نتیجه این تحقیق نشان داد که یادگیری ترکیبی و الگوی تدریس یک طرح کلی است که دانش آموزان را در امر یادگیری انواع دانش ها، نگرش ها و مهارت ها یاری می دهد. و نیز چهار خانواده از الگوهای تدریس فوق که در دوران جدید پژوهش های آموزشی تدوین شده، نسبت به پرورش تفکر منطقی و پژوهشی و رشد قوه قضاوت فراگیران خنثی عمل نمی نمایند. این تحقیق با استفاده از منابع و اسنادکتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی به این موضوع پرداخته است.

کلیدواژه ها:

الگوهای تدریس ، الگوهای اجتماعی ، الگوهای پردازش اطلاعات ، الگوهای فردی ، سیستم های رفتاری