بررسی رابطه بین تفکر انتقادی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

پرورش تفکر انتقادی یکی از وظایف مهم نظامهای آموزشی و به ویژه نظام آموزش و پرورش است. اگر فرایند آموزشی و پرورش به گونه ای طراحی شود که در آن افرادی با تفکر انتقادی پرورش یابند زمینه برای تربیت اخلاقی دانش آموزان بیش از پیش فراهم خواهد شد که مهارتهای شناختی تفکر انتقادی مانند تفکر ،فعال سوال ،کردن ،تحلیل تفسیر و دقت در نتیجه گیری به چالش کشیدن راه حلهای احتمالی یک مسئله سازماندهی اطلاعات و استدلال کردن در مورد نتیجه تصمیم گیریهای زندگی میتواند موجبات افزایش توانایی در شیوه های حل مسئله و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان گردد. با توجه به ماهیت این پژوهش که به دنبال بررسی رابطه بین تفکر انتقادی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی میباشد از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی میباشد جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر تهران تشکیل داد که ۱۰۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامهی تفکر انتقادی کالیفرنیا اصلاح و ترجمه شده توسط رجایی (۱۳۹۳) و پرسشنامه خودکار آمدی تحصیلی مورگان و جنکینز (MISES) (۱۹۹۹) استفاده شد و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۰٫۷۰ و ۰٫۷۴ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری از شاخصهای آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی کولموگرف ،اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج نشان داد میزان ضریب همبستگی پیرسون تفکر انتقادی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان (۰٫۶۹۳= مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم میباشد یعنی با افزایش میزان تفکر ،انتقادی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان افزایش مییابد و بلعکس

کلیدواژه ها:

تفکر ، تفکر انتقادی ، خودکارآمدی ، تحصیلی دانش آموزان ، مدرسه