تولید بیودیزل از روغن پسماند خوراکی به روش متانول فوق بحرانی و بهینه سازی آن توسط روش سطح پاسخ

استفاده از روغن پسماند خوراکی به عنوان ماده اولیه برای تولید بیودیزل یکی از راهکارهای مناسب برای کنترل آلودگی های ناشی از این نوع پسماند به شمار می رود. علاوه بر آن بیودیزل به عنوان یک سوخت پاک و تجدید پذیر جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی است. تولید بیودیزل از روغن پسماند خوراکی با استفاده از روش های معمول کاتالیستی علاوه بر زمان طولانی واکنش و انجام واکنش های جانبی تولید صابون نیاز به مراحل خالص سازی و جداسازی محصولات از کاتالیست دارد در حالیکه در روش متانول فوق بحرانی به دلیل عدم حضور کاتالیست در فرآیند و همینطور حذف مقاومت های انتقال جرم بین اجزاء زمان واکنش بسیار کوتاهتر بوده و روش مناسبی برای تولید بیودیزل از روغن پسماند خوراکی به شمار می رود. در این مطالعه اثر چهار پارامتر نسبت مولی متانول به روغن، دمای واکنش، فشار کربن دی اکسید و زمان واکنش بر روی بازده تولید بیودیزل به روش متانول فوق بحرانی توسط روش سطح پاسخ بررسی شده و مقادیر بهینه هرکدام از پارامترها مشخص شده اند. همچنین یک مدل درجه دوم بر اساس داده های تجربی به دست آمده به منظور پیش بینی رفتار سیستم ارائه شده و صحت آن توسط روش آنالیز واریانس مورد بررسی قرار گرفته است. نمودارهای اثر پارامترهای متقابل بر روی بازده تولید بیودیزل نیز ارائه شده اند.

کلیدواژه ها:

روغن پسماند خوراکی ، بیودیزل ، واکنش ترانس استریفیکاسیون ، متانول فوق بحرانی ، روش سطح پاسخ