بررسی اثربخشی قصه گویی بر رشد مفهوم سازی دانش آموزان ابتدایی

پرورش اندیشه ، اخلاق و فکر از والاترین اهدافی است که در سرلوحه هر نظام تعلیم و تربیت در هر ملتی قرار دارد. آموزش وپرورش یکی از مهمترین و بهترین نهاد تاثیرگذار بر افراد هر جامعه است وشکوفایی استعدادهای دانش آموزان و رسیدن آنها به درجات بالای علمی و اخلاقی از طریق قصه گویی ، یکی از مهمترین اهداف این نهاد می باشد. رشد علمی و اخلاقی دانش آموزان تحت تاثیر عوامل مختلفی است که با شناسایی این عوام به خوبی می توان به اهداف نظام آموزش و پرورش دست یافت . یکی از این عوامل موثر برنامه درسی در مدارس می باشد. به همین منظور هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی قصه گویی بر رشد مفهوم سازی دانش آموزان ابتدایی می باشد. لذا از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد.جامعه مورد مطالعه پژوهش را کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر مریوان که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری دادهها شامل آزمون مفهوم سنجی ویگوتسکی (۱۹۲۱) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۷۳/۰ و ۷۴/۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره رشد مفهوم سازی دانش آموزان در پیش آزمون ۷۰/۲۴ بود که در پس آزمون به ۸۰/۴۱ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد (۰۰۷/.۰.(p= در واقع بین دانش آموزانی که با روش قصه گویی آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این مهارت را ندیده اند در میزان رشد مفهوم سازی تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اثر بخشی ، قصه گویی ، رشد ، مفهوم سازی ، دانش آموزان ، برنامه درسی .