بررسی اثربخشی آموزش به روش معکوس بر اشتیاق درس علوم تجربی دانش آموزان پایهچهارم ابتدایی شهرستان مسجدسلیمان

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش به روش معکوس بر اشتیاق و عملکرد تحصیلی درس علوم تجربی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی شهر مسجدسلیمان انجام گرفت . نمونه آماری مورد مطالعه ، شامل ۶۰ نفر از دانش آموزان (۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه گواه) بود که به روش نمونه گیری تصادفی از بین جامعه آماری پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه اشتیاق تحصیلی و پرسش نامه محقق ساخته عملکرد تحصیلی درس علوم تجربی بود. روش پژوهش ، نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ، ۴۵ دقیقه ای طی ۵ هفته متوالی برنامه آموزش دریافت نمودند. نتایج آزمونهای تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل کواریانس تک متغیری نشان داد که اثربخشی آموزش به روش معکوس باعث افزایش اشتیاق تحصیلی در گروه آزمایش شده است همچنین آموزش به روش معکوس باعث افزایش اشتیاق رفتاری ، اشتیاق شناختی و اشتیاق عاطفی شده است و همچنین آموزش به روش معکوس باعث بهبود عملکرد تحصیلی در گروه آزمایش شده است . سطح معنی داری قابل قبول در این پژوهش ۵/۰ α= می باشد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق تحصیلی ، عملکرد تحصیلی