اقدام پژوهی : چگونه توانستم ادب و فرهنگ داشتن نظم و رعایت انضباط را در آموزشگاهم تثبیت سازم؟

همه مدیران و معلمان دوست دارند که مدرسه ای منظم ، مرتب ، آرام و همراه با ادب و احترام داشته باشند، اما، متاسفانه به علت نداشتن نگرش ها و بکار نگرفتن روش های مناسب ، آن گونه که باید موفق نیستند. دلیل اصلی آن این است که نگرش آن ها، شاید یک نگرش تربیتی و مبتنی بر رفتار شناسی نبوده و بدون درک علت می خواهند ظاهر رفتار افراد را اصلاح کنند. نگرش قدیمی مبصر مآبانه و انضباط مدار که از دانش آموزان می خواست موی سر و ناخن ها خود را کوتاه کنند، در یک صف راه بروند و با روش های متحدالشکلی و بدون چون و چرا عمل کنند، در آموزش و پرورش فعلی جهان کاربرد موفقیت آمیزی ندارند. اکنون مجموعه ی درک و اطلاعات دانش آموزان با مجموعه ی درک و اطلاعات دانش آموزان پنجاه سال قبل قابل مقایسه نیست و ما به عنوان مدیر یا معلم نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم .آموزش و پرورش جدید صحنه ای از یادگیری های متقابل از همه رسانه ها، افراد و تاثیرات فرهنگی همه جوامع است . خیلی از دانش آموزان از کوچک ترین وقایع جهان و محیط قبل از معلمان و مدیران خود آگاه می شوند و انتظارات خاصی از آن ها دارند. در چنین شرایطی ، تغییر و اصلاح رفتار تابع درک عمیق علل رفتار است . به همین دلیل برای برقراری انضباط و اصلاح رفتار باید معلمان و مدیران اصول رفتار شناسی و برقراری انضباط را درک و نگرش های درست و عالمانه ای نسبت به آن داشته باشند تا در کارهای پرورشی خود موفق باشند.اینجا نب سهیلا یگانه در اقدام پژوهی فوق تلاش نموده ام تا نظم و انضباط را در آموزشگاه برقرار ساخته و راهکار های آن را در اختیار همکاران گرامی قرار دهم .

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، معلمان ، نظم ، انضباط ، اولیا ، رفتار