علم خداوند از نگاه هستی شناسی و معنا شناسی

علم به معنای دانش ، دانستن ،یقین کردن،ادراک،دریافتن ،معرفت دقیق وبادلیل بر کیفیات معلوم در نزدعالم است .(دهخدا،۱۳۷۷،مبحث علم )در این پژوهش علم خداوند از نگاه هستی شناسی و معنا شناسی مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد از راه های گوناگون می توان علم خداوند را اثبات کرد و مهمترین تبیین بر اثبات علم خداوند این است که همانگونه که یک انسان وقتی یک شئی را می سازد و به همه اجزا و ریز ه کاری های آن آگاه است خداوند نیز بر همه اجزا و شئونات هستی آگاه است و از آنجا که خداوند وجودش نامتناهی است و محدود به زمان و مکان نیست طبعااز همه چیز آگاه است و در مقابل سایر موجودات که متناهی ومحدود به زمان و مکان هستند اطلاعات آنها هم محدود به همان زمان ومکان است .وعلم دریک تقسیم بندی دو قسم است ۱-علم حصولی ۲-علم حضوری که علم خداوند حضوری است نه حصولی .

کلیدواژه ها:

علم خداوند ، هستی شناسی ، معنا شناسی