بررسی اهمیت عدالت آموزشی و لزوم آن در فرآیندهای آموزش و پرورش

هدف پژوهش ، بررسی اهمیت عدالت آموزشی و لزوم آن در فرآیندها ی آموزش و پرورش بود. این پژوهش با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است . ابزار جمع آوری اطلاعات، فیش های برداشت شده از کتب و مقالات گوناگون و یا از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . بحث عدالت در آموزش از دیرباز بر ایده برابری متمرکز بوده است . برابری و کفایت به عنوان اصول متفاوت توزیع مورد بحث قرار می گیرد که به یک حوزه اجتماعی خاص، یعنی آموزش و پرورش اشاره دارد. بخش اول بر ایده برابری آموزشی در نسخه های مختلف آن تمرکز دارد و بخش دوم به تبیین کفایت آموزشی می پردازد. بخش پایانی دو دیدگاه احتمالی این بحث را بررسی می کند. یکی از راههای تشخیص دیدگاههای مختلف برابری خواهانه این است که بپرسیم دقیقا چه چیزی باید برابر باشد. پاسخ های ممکن عبارتند از: منابع آموزشی ، کیفیت ، فرصت ها یا نتایج . یکی از رایج ترین اصول برابری طلبانه عدالت آموزشی ، اصل شایسته سالارانه است که مستلزم فرصت های آموزشی برابر (یا »چشم انداز(« برای کسانی است که به همان اندازه با استعداد و مایل هستند. برابری آموزشی یک مفهوم چند وجهی است که اغلب به روشی غیردقیق استفاده می شود. طرفداران آن باید روشن کنند که چگونه این مفهوم را درک می کنند، و نقد باید متوجه مفاهیم خاصی از برابری آموزشی باشد. واضح است که در تعیین استاندارد کفایت باید شرایط عمومی اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی در یک جامعه را در نظر گرفت . در تعریف کفایت ، نه تنها باید سطح آموزشی درست را تعیین کنیم ، بلکه باید اهداف آموزشی را نیز در نظر بگیریم . تصورات اخیر با مفهوم برابری در روابط اخلاقی و سیاسی کار می کنند که در مقابل برابری توزیعی است . ایجاد ایدههای برابری طلبانه در دیدگاه کفایت زمانی که به مشکل رقابت منصفانه برای جوایز اجتماعی می رسد ضروری تر به نظر می رسد. برای این منظور تعیین آستانه آموزش پایه مناسب به نظر می رسد. اما کارکرد دیگر تضمین رقابت اجتماعی منصفانه است . با توجه به این کارکرد، اصول برابری طلبی مناسب به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، کفایت آموزشی ، فرصت ، برابری ، نتایج