زیباشناسی اشعار فارسی و ترکی شهریار

زیبایی و زیبایی شناسی، یکی از مقوله هایی است که از دیر باز مورد توجه شاعران و نویسندگان بوده است، با اینحال زمان زیادی از ظهور آن به عنوان یکی از علوم ادبی میگذرد. زیبایی شناسی به عناصری که باعث زیباتر شدن کلام میشوند، میپردازد. پژوهش حاضر بر آن است تا اشعار فارسی و ترکی شهریار را از منظر نقد زیبایی شناسی بررسی کند. به این منظور به بررسی جنبه های زیبایی در هر دو دیوان اشعار فارسی و ترکی شهریار پرداخته است. نتایج این پژوهش نشان میدهد، با توجه به اینکه تعداد اشعار فارسی شهریار بیشتر از اشعار ترکی اوست، لذا توجه و کاربرد مقولهی زیباشناسی در اشعار فارسی او بیشتر است و بجز مواردی از تشبیه و کنایه و موسیقی درونی و کناری، موارد بیشتری از عناصر زیباشناسی در اشعار ترکی او یافت نمیشود، در حالیکه در اشعار فارسی او میتوان همهی عناصر زیباییشناسی را مشاهده و بررسی کرد. در اشعار ترکیاش بیشتر از تشبیه و واج آرایی استفاده کرده و مضمون اکثر آنها توصیف زیباییهای محیط زندگی شاعر است، در اشعار فارسی مجاز و تشبیه بسامد بالایی دارند و مضمون بیشتر اشعار عشق و هجران است.

کلیدواژه ها:

شهریار ، اشعار ترکی ، اشعار فارسی ، زیباشناسی ، نقد ادبی.