تعیین مهمترین شاخصهای سنجش برنامههای تحقیقاتی مکانیزاسیون کشاورزی با تلفیق روشهای دلفی و مقایسات زوجی

لزوم سنجک برنامههای تحقیقاتی و اولویتبندی آ ها به عنوا یک چالک جدی و اساسی همواره پک روی مسئولین و مدیران ذیربط قرار دارد چرا که با توجه فراوانی مسائل و موضوعات قابل تحقیق و محدودیت منابع مشتلف مانند محدودیت های مالی زمانی تجهیزات و غیره امکا پرداختن به همهی برنامه ها نمیباشد. اولین گام در ارزیابی برنامه های تحقیقاتی مشش کرد معیارها و زیرمعیارهای سنجش میباشد که این تحقیق به این امر پرداخته است به نحوی که لیستی از شاخ ها و معیارهای اولیه از طریق مطالعات تطأیقی و مصاحه با خبرگان امر تعیین شدند سپس با تشکیل یک گروه تصمیم- گیری خأره معیارها و زیرمعیارهای نهایی با استفاده از روش دلفی استخراج و در ادامه با کمک مقایسات زوجی اولویتبندی شده و مهمترینها مشخص شدند. بر اساس نتایج حاصل شاخ های توسعه پایدار توسعه اقتصادی توسعه علمی و قابلیت انجام تحقیق به ترتیب با ضرایب اهمیت 0/562 ، 0/232 ، 0/134 و 0/072 به عنوا معیارهای اصلی در نور گرفته شدند. برای معیار توسعه پایدار به ترتیب اهمیت زیرمعیارهای حفظ منابه طبیعی 0/750 و کاهش آلودگی 0/250 برای معیار توسعه اقتصادی زیرمعیارهای افزایش امنیت غذایی 0/562 کاهش ضایعات 0/206 بهأود بهره وری منابع تولید 0/144 و بهبود تراز تجاری 0/087 برای معیار توسعه علمی زیرمعیارهای دستیابی به دانک و فناوری 0/687 دستیابی به منابع خدمات و محصولات جدید 0/186 و تعداد بهره بردارا از نتایج 0/127 و در نهایت برای معیار قابلیت انجام تحقیق زیرمعیارهای دسترسی به امکانات 0/433 مشارکت ذینفعان 0/308 هزینه 0/165 و مدت زما انجام تحقیق 0/096 مد نور قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

معیار ، سنجش ، تحقیقات ، دلفی ، مقایسات زوجی