اقدام پژوهی: چگونه توانستیم از طریق تکنیک های توانبخشی شناختی ،توجه و حافظه فعال را در دانش آموز دارای اختلال اتیسم ارتقا دهیم

در این تحقیق که به روش توصیفی و از نوع اقدام پژوهی در مدرسه اتیسم شهر اصفهان انجام شده به چگونگی بهبود توجه و حافظه در دانش آموز اتیسم پرداخته شده است. هدف این پژوهش بهبود و افزایش توجه و حافظه فعال در دانش آموز طیف اتیسم به نام آدریان است که به دلیل کمبود توجه قادر نبوده با محیط و افراد تعامل و ارتباط برقرار کند و مشکلات فراوانی در زمینه ی آموزش و یادگیری در دانش آموز مذکور ایجاد کرده بود. در این پژوهش از طریق مشاهده ، مصاحبه با والد، مطالعه پژوهش ها ومطالعات قبلی ، بهره گرفتن از ابزارهایی چون پرسشنامه، کتاب هایی در زمینه توانبخشی شناختی ،در پی یافتن راهکاری برای این مشکل بودیم. با تشخیص این موضوع که نقص در عملکرد توجه و حافظه ممکن است در بسیاری از نقایص اجتماعی و تفاوت های شناختی در افراد مبتلا به اتیسم نقش اساسی داشته باشد ، توانستیم با ارائه راهکارهایی که ابعادی از توجه را هدف قرار می دهد و منطبق بر مدل توجهی هستند ، برنامه هایی را طراحی کنیم که شامل تمرینات و تکالیفی است که دارای نیازهای توجهی هستند ، مثل ،دنبال کردن محرک، کد گذاری، انتخاب بین محرک ها، نام گذاری ، سرعت پردازش دیداری و شنیداری. یافته های حاصل از اجرای این تمرینات ترمیمی در مدرسه و به عنوان تکلیف مداد کاغذی در منزل، نشان می دهد که استفاده از این روش بسیار مفید واقع شده و باعث پیشرفت ملموس دانش آموز در ارتباط و تعامل با دانش آموزان دیگر ،انعطاف پذیری شناختی و بهبود هماهنگی حرکتی و در نتیجه بهبود یادگیری شده است.

کلیدواژه ها:

اتیسم ، توجه ، حافظه فعال