بررسی راههای عملی کاهش نارسانویسی دانش آموز ابتدایی (مطالعه موردی )

یکی از اشکال اختلال دیکته نویسی اختلال نارسانویسی می باشد که در دوران ابتدایی شیوع بیشتری داد. هدف پژوهش حاضر تعیین راههای عملی کاهش نارسانویسی دانش آموزان می باشد. در این راستا با توجه به وجود علایم ظاهری در این دانش آموزان به صورت موردی به این مسئله پرداخته شد. ابتدا در قالب گردآوری شواهد با بهره گیری از مشاهده مستقیم رفتارهای دانش آموز و مصاحبه با معلم قبلی او و همچنین پرسش از والدین دانش آموز مشکل دار، اطلاعات مورد نیاز را گرد آوری شد. فعالیت ها و اقداماتی جهت برطرف نمودن نارسا نویسی دانش آموز بر اساس مبانی نظری و با استفاده از پیشینه عملی در مورد نارسانویسی طراحی و اجرا شد. این فعالیت ها شامل فعالیت هایی برای تقویت عضلات کوچک و بزرگ دست و همچنین فعالیت هایی جهت هماهنگی چشم و دست بود. که نهایتا نتیجه رضایت بخش اصلاح نارسانویسی دانش آموز را در پی داشت .

کلیدواژه ها:

نارسانویسی ، فعالیت ، دانش آموز ابتدایی