بررسی انسجام در داستانکی از مثنوی مولوی بر اساس نظریه ی هلیدی و حسن (۱۹۸۵)

پژوهش بر اساس نظریه ی انسجام و پیوستگی هلیدی و حسن (۱۹۸۵) با روش توصیفی-تحلیلی و آماری انجام شد. در این پژوهش به بررسی عوامل انسجام متنی و میزان انسجام در داستانکی پنج بیتی از دفتر ششم مثنوی مولوی پرداخته شده است. نگارنده به این نتیجه رسیده است که: نظریه ی انسجام که در زبان انگلیسی مطرح شده است، قابلیت استفاده در زبان فارسی را نیز دارد. دیگر اینکه، متن از انسجام بالایی برخوردار است و بسامد عوامل دستوری بیش از عوامل واژگانی است و در این میان، درصد عامل دستوری حذف بیش از دیگر عوامل است و این از اصلیترین دلایل منسجم بودن این داستانک پنج بیتی است.

کلیدواژه ها:

انسجام ، مثنوی ، مولوی ، هلیدی ، حسن.