ادبیات اردوگاهی در روسیه (مطالعه موردی زندگی وآثار آلکساندر سالژنیتسین)

ادبیات اردوگاهی، پدیده ای منحصربه فرد در ادبیات جهان تلقی میگردد که نامهایی نظیر ادبیات تبعید، بازداشتگاهی، زندان و مانند آنها نیز بدان اطلاق میشود. این نوع ادبی در روسیه از زمان وقوع قیام دکابریستها در قرن نوزدهم تا پیش از انقلاب اکتبر و پس از آن، بهشکلی دیگر، در دوران شوروی ظهور و گسترش یافته است. آلکساندر سالژنیتسین، برجسته ترین نماینده این نوع ادبی در روسیه بوده اولین کسی است که با نگارش داستان بلند یک روز از زندگی ایوان دنیسوویچ، دربارهوضعیت نابسامان و غیرانسانی زندانیان۵ اردوگاه های کار اجباری در روسیه دوران شوروی و فشارهای استالینی افشاگری کرده است. در پژوهش حاضر سعی بر آن است تا به روش توصیفی-تحلیلی و تاریخی-تطبیقی و با بررسی منابع کتابخانه ای و الکترونیکی موجود درخصوص این نوعادبی و همچنین، آثار سالژنیتسین و منتقدان این حوزه، تصویری روشن از ویژگیهای ادبیات اردوگاهی و هدف از نگارش این آثار ارائه گردد.سالژنیتسین با تاکید بر روابط انسانی، خصلتهای برجسته اخلاقی و حفظ ویژگیهای ناب فردی در سختترین شرایط ممکن، میکوشد تا نور امید را در حجمه تیرگیها و بی عدالتی ها بر قلبها بتابد. بیشک، او یکی از نویسندگان بزرگ ادبیات کلاسیک روسیه و شخصیت سیاسی-اجتماعی برجسته در قرن بیستم بهشمار میآید که برای نشاندادن چهره کریه نظام کمونیستی از هیچ کوششی فروگذارنکرده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات اردوگاهی ، ادبیات روسی ، آلکساندر سالژنیتسین ، فشارهای استالینی ، حزب کمونیست ، دوران شوروی ، استالین ، پساکمونیسم