بررسی رابطه بین خودتنظیمی انگیزشی و مولفه های آن با سازگاری فردی - اجتماعی دانش آموزاندوره اول ابتدایی در پسا کرونا

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودتنظیمی انگیزشی و مولفه های آن با سازگاری فردی - اجتماعیدانش اموگان دوره اول ابتدایی در پسا کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه شوم دوره ابتدایی شهرستان کاشمر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند براساس آمار به دست آمده از آموزش و پرورش ۱۱۰۰ نفر نمونه تحقیق براساس فرمول کوکران ۲۸۴ نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از این جامعه آماری به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظیمی انگیزش ولترز ۱۹۹۸ و آزمون شخصیتی کالیفرنیا بود. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار spss وتحلیل رگرسیون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد بین مولفه های خود تنظیمی انگیزشی با سازگاری فردی - اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی در پسا کرونا رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی انگیزشی ، ساگااری فردی – اجتمایی ، پساکرونا