فراتحلیل رابطه دینداری با شادکامی در ایران پس از انقلاب اسلامی ایران (از سال ۱۳۸۲تا ۱۳۹۹)

این پژوهش به بررسی مطالعات دینداری با شادکامی در جمهوری اسلامی ایران با استفاده از رویکرد فراتحلیل میپردازد. جامعه آماری پژوهش، شامل پایان نامه‎های کارشناسی ارشد، دکترا و مقالات مرتبط با دینداری و شادکامی بود که تعداد ۳۹ مطالعه با استفاده از روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند به عنوان نمونه وارد فرایند فراتحلیل شدند. ضریب اندازه اثر با به کارگیری نرم افزار CMA۲ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان دادهاست اندازه اثر مطالعات دینداری با شادکامی معادل ۴۱۰/۰ بدست آمده است که بر اساس معیار کوهن در حد متوسط ولی رو به بالا تفسیر میشود. نتایج پژوهش همچنین نشان داده است که هر چقدر از زمان انقلاب اسلامی ایران می‎گذرد میزان رابطه دینداری با شادکامی در حال افزایش است و این نشان میدهد که دینداری از مهمترین متغیرهای مرتبط با شادکامی در جمهوری اسلامی ایران میباشد، و نشان از اهمیت دینداری در بروز شادکامی در میان افراد جامعه میباشد. همچنین نتایج حاصله نشان داد که رابطه بین تمام ابعاد دینداری با شادکامی معنادار است این در حالی است که بعد اعتقادی و مناسکی دینداری بیشترین رابطه را با شادکامی دارد اما ابعاد پیامدی و تجربی رابطه پایینی با شادکامی داشته اند. بنابراین با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی جامعه ایران و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است شادکامی به عنوان یک پدیده اجتماعی تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله دینداری شهروندان است. در نهایت نتایج تحقیق نشان داده است شهروندانی که به مسائل دینی اعتقاد دارند و به آنها عمل میکنند دارای شادکامی بالاتری نسبت به بقیه هستند.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، دینداری ، فراتحلیل ، جمهوری اسلامی ایران