اعتیاد بلای دانش آموزان مدارس

مصرف مواد مخدر یکی از مشکلات شایع در دبیرستانهاست. مصرف مواد مخدر از زمان نوجوانی تا بزرگسالی به تدریج با بالا رفتن سن افزایش می یابد. و بر این اساس نوجوانی یک دوره خطر برای شروع مصرف مواد است. کشور ایران دارای یکی از جوان ترین جمعیتهای جهان است. این جمعیت جوان یک سرمایه بالقوه برای رشد و توسعه کشور است. در عین حال اگر توجه کافی به آموزش و پرورش، توسعه و سلامت آنان نشود همین جمعیت، کلان تهدیدی برای آینده کشور خواهد بود؛ چرا که نیازهای تامین نشده آنان به شکل رفتارهای نابهنجار و بزهکاری خود را نشان خواهد داد. اعتیاد به مواد مخدر تقریبا پدیده نوظهوری است که از عمر آن شاید بیش از ۱۵۰ سال نمی گذرد. البته مصرف ماده مخدر و استعمال تفننی بدان، تاریخی طولانی دارد. لیکن از قرن نوزدهم به بعد است که به سبب تاثیر فراوان بر جنبه های متفاوت زندگی اجتماعی انسانها و بخصوص جوانان، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. افراد معتاد افرادی هستند، ناتوان، کم تجربه، لذت طلب و در اکثر این افراد شروع به اعتیاد برای برطرف کردن یک حالت روانی یا بیماری روانی است که شایعترین آن افسردگی می باشد که در بین جوانان شایعتر است و عواملی چون شرایط بد اجتماعی و خانوادگی و گاهی مدرسه و هم سالان سبب گرایش جوانان به اعتیاد می شود. دیده می شود. در زمینه فکری و فلسفه زندگی، معتادان بی اعتنا به زندگی، بدبین، منفی باف، بی هدف، بی بند و بار، بی هیجان و بی توجه به ارزشهای حاکم بر جامعه هستند. جوان معتاد در اولین تجربه ها حالتهایی پیدا می کند که تا به حال احساس نکرده و این حالت است که فرد را به طرف اعتیاد می کشاند. از آن جایی که شروع مصرف مواد مخدر توسط افراد در سنین دانش آموزی آغاز می شود برنامه های پیشگیری نیز باید از همین سنین شروع شود و در این چارچوب آموزش و پرورش کانون اصلی در امر پیشگیری از ابتلا به اعتیاد تلقی می شود. آمارها حاکی از ضرورت بحث پیشگیری از ابتلای دانش آموزان به عنوان حساس ترین قشر به معضل اعتیاد است.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، جوانان ، مواد مخدر