بکارگیری دیدگاه سیستم های انطباقی پیچیده در تحلیل، طراحی و سیاست گذاری زیست بوم نوآوری نیرو

با افزایش نقش نوآوری بعنوان یکی از مهمترین عوامل رشد و توسعه اقتصادی-اجتماعی، پژوهشگران بیش از پیش به مساله تحلیل و طراحی نظام هایی که بتواند پرورش دهنده نوآوری باشد پرداخته اند. یکی از این نظام ها که در طول قریب به یک دهه گذشته، بحث های زیادی را در جوامع علمی و حرفه ای حوزه نوآوری پدید آورده، زیست بوم نوآوری است. برخی از ویژگی های مطرح شده برای زیست بوم نوآوری نظیر استقلال بازیگران، تعاملات غیرخطی در سطح خرد، الگوهای پدیدارشونده و مرزهای سست، با ویژگی های مشخصه سیستم های انطباقی پیچیده تطابق دارند و از همین رو برخی از پژوهشگران از این دیدگاه برای بررسی زیست بوم های نوآوری استفاده کرده اند. با این وجود، آنچه تا کنون در این زمینه در ادبیات وجود دارد، از قلمرو گزاره های عمومی و توصیفی فراتر نرفته است و بدین ترتیب سیاستگذاران زیست بوم نوآوری از دلالت های کاربردی دیدگاه سیستم های انطباقی پیچیده بهره چندانی نبرده اند. بمنظور کمک به رفع این خلاء نظری و کاربردی، در این مقاله برای تحلیل و طراحی زیست بوم نوآوری نیرو در صنعت آب و برق ایران استفاده شده است. برای این منظور و مبتنی بر روش های مدلسازی نرم، کارگاه های تحلیل و نگاشت نقش ها با حضور ذینفعان و بازیگران کلیدی زیست بوم نوآوری نیرو برگزار و رویکرد سیستم های انطباقی پیچیده برای شناسایی و تحلیل پویایی های این زیست بوم استفاده شده است. همچنین دلالت های بکارگیری این دیدگاه در تحلیل، طراحی و سیاست گذاری زیست بوم های نوآوری ارائه شده است. نتایج این مقاله می تواند دیدگاه تازه ای برای سیاستگذاری زیست بوم های نوآوری در اختیار پژوهشگران و فعالان این حوزه قرار دهد.

کلیدواژه ها:

زیست بوم نوآوری ، سیستم های انطباقی پیچیده ، مدلسازی نرم ، سیاستگذاری