یادگیری الکترونیکی بر پایه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی (دروس فیزیک و شیمی)

یکی از اهداف آموزش افزایش یادگیری معنادار فراگیران و جذاب شدن فرآیند آموزش است که امروزه به وسیله استفاده از روشهای نوین تدریس و بهره گیری از فناوریهای جدید در آموزش امکانپذیر شده است. پژوهش حاضر باهدف بررسی کاربرد واقعیت افزوده و مجازی به عنوان یک فناوری جدید در تدریس به شیوه الکترونیکی دروس علوم تجربی، شیمی و فیزیک انجام شده است. فناوری واقعیت افزوده این امکان را فراهم میکند تا دانش آموزان پدیده ها را در محیط واقعی شبیه سازی و آن را درک کنند که این امر فراگیران را یاری میدهد تا به اهداف آموزشی خود و یادگیری معنادار برسند. همچنین با توجه به اینکه مشاهده قواعد و مفاهیم پیچیده فیزیک و شیمی در شرایطی که موقعیت تجربه این امر در کلاسهای درس سنتی امکانپذیر نیست میتواند اشتیاق دانش آموزان و حس کنجکاوی و مشارکت در کلاس را افزایش دهد. در این تحقیق مزایا و معایب این فناوری بررسی شده و نمونه هایی از برنامه های کاربردی جهت استفاده و تدریس با استفاده از این فناوری معرفی شده است. در جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و اسنادی و تجربه نگارندگان استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده ، واقعیت مجازی ، فناوریهای نوین ، یادگیری الکترونیکی