اعتبارسنجی روش های اکتساب فناوری در روند توسعه یک صنعت دفاعی ایران

روش­ ها و مدل­ های متنوعی جهت اکتساب فناوری وجود دارد اما انتخاب صحیح و استفاده بهینه از این روش­ها و مدل­ ها می­تواند در موفقیت فرایند اکتساب فناوری بسیار موثر باشد. در این پژوهش، انواع روش­ها و مدل­های اکتساب فناوری معرفی شده و ضمن نقد این مدل­ها، یک مدل سه بعدی ناشی از برهم کنش عوامل مرتبط با مالک، گیرنده و ماهیت فناوری برای بررسی روش­های اکتساب فناوری استفاده شده در صنعت موشکی ایران، انتخاب شده است. بر اساس این مدل، ایران از ترکیبی از «روش­ های بهینه» (مانند روش استخدام و تبادل نیروی، روش تحقیق و توسعه مشترک، روش اعزام کارشناس به خارج جهت تحصیل و روش مهندسی معکوس)، «روش ­های امکان­پذیر اما غیر بهینه» (مانند روش کلید در دست) و «روش­ های غیر منطبق با مدل منتخب» (مانند روش آموزش تحت نظر مالک فناوری و روش تحقیق و توسعه داخلی) برای اکتساب فناوری ­های مختلف موشکی استفاده نموده است. بر این اساس، ایران به صورت همزمان و موازی از طیف گسترده­ای از روش ­های اکتساب فناوری برای توسعه توانمندی­های موشکی خود استفاده نموده است.

کلیدواژه ها:

صنعت موشکی ، روش های اکتساب فناوری ، مدل های اکتساب فناوری ، موشک