مقایسه رضایت از زندگی و سازگاری روانشناختی در میان مادران دانش آموزان نابینا و عادی شهر شیراز

هدف از این پژوهش" مقایسه رضایت از زندگی و سازگاری روانشناختی در میان مادران دانش آموزان نابینا و عادی شهر شیراز" بود. پژوهش حاضر، از نوع پژوهش های علی – مقایسهای می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی مادران دانش آموزان نابینا و عادی شهر شیرازدر سال ۹۶ - ۹۷بود و از کودکان رده ی سنی ۷) تا(۱۸ در سه مقطع تحصیلی، در دو گروه جنسیتی(پسر و دختر عادی و نابینا) استفاده شد. و تعداد کل دانش آموزان پسر عادی در سه مقطع تحصیلی ۱۵۱۰۰۰ و دختران عادی ۱۵۸۰۰نفر بود و دانش آموزان نابینا دخترو پسر در سه مقطع تحصیلی۱۰۵۰بود. حجم نمونه براساس روش نمونه گیری در گروه افراد نابینای در دسترس(۷۰نفر) و در افراد عادی(۷۰نفر) از طریق روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد پرسشنامه های استاندارد رضایت از زندگی(دینر ۱و سو ۲، (۱۹۹۸ سازگاری اجتماعی (سهرابی ۳و سامانی ۴، (۱۳۹۰ استفاده شد. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و به ترتیب ۰/۹۳، ۰ /۹۴ محاسبه شد. و برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح توصیفی میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی تحلیل واریانس یک راه ه(مانوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رضایت از زندگی و ابعاد آن در میان مادران دانش آموزان نابینا و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بین سازگاری روانشناختی و ابعاد آن در میان مادران دانش آموزان نابینا و عادی تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، سازگاری روانشناختی ، مادران دانش آموزان نابینا و عادی.