اثر کاربرد نانوذرات فلزی بر سیستم دفاع آنتیاکسیدانی گیاه اسطوخدوس (Lavandula angustifolia L.) در کشت درون شیشهای

این تحقیق به منظور بررسی اثر نانوذرات فلزی بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی گیاه اسطوخدوس در سال ۱۴۰۰ در دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح شاهد، نانو اکسید روی، نانو اکسید آهن، نانو نیترات نقره، نانو نیترات نقره با نانو اکسید روی، نانو نیترات نقره با نانو اکسید آهن، نانو نیترات نقره و نانو اکسید روی و نانو اکسید آهن با غلظت ۳۰ پی پی ام بودند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد اثر تیمار کاربرد نانوذرات فلزی بر مقدار گالیک اسید، ترکیبات فلاونوئیدی، رزمارینیک اسید، پروتئین، DPPH، اسید آسکوربیک و میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز، فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز و فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیا لیاز معنیدار بود. نتایج مقایسه میانگین دادهها نشان داد برخی از صفات تحت تاثیر کاربرد نانوذرات فلزی افزایش یافته و برخی دیگر کاهش یافتند. کاربرد نانوذرات فلزی منجر به افزایش محتوای پروتئین محلول، گالیک اسید، فلاونوئید و رزمارینیک اسید شد و بر طبق نتایج مشخص شد که تیمار کاربرد نانوذرات آهن به تنهایی منجر به حصول حداکثر میزان پروتئین محلول به مقدار ۲۲/۶ میلیگرم بر گرم و فلاونوئید به میزان ۷۶/۰ میلیگرم بر گرم شد. بیشترین میزان گالیک اسید و رزمارینیک اسید به ترتیب با مقادیر ۷۳/۲ و ۸۲/۲۱ میلیگرم بر گرم در تیمار کاربرد همزمان هر سه نانوذره روی، آهن و نقره حاصل گردید. کاربرد نانوذرات فلزی منجر به کاهش میزان برخی از آنتیاکسیدانتهای آنزیمی و غیر آنزیمی گردید، به طوری که بیشترین میزان آسکوربیک اسید (۰۳۶/۰ میلیگرم بر گرم)، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیا لیاز (۰۸/۴ میکرومول بر میلیگرم پروتئین در دقیقه)، پلی فنیل اکسیداز (۷/۱۵۶۱ واحد بر دقیقه بر گرم)، سوپر اکسید دیسموتاز (۴۲/۴ واحد بر دقیقه بر گرم) و میزان مهار رادیکالهای آزاد (۸/۳۴ میکروگرم بر میلیلیتر) در تیمار شاهد به دست آمد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدانت ، اسطوخودوس ، رادیکال های آزاد ، نانوذرات فلزی