اثربخشی درمان هیجان مدار و راه حل محور بر رضایت و سازگاری زوجین

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان را ه حل مدار و هیجان محور بر میزان رضایت و سازگاری زناشویی بود. این مطالعه ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش گردآوری اطلاعات از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود جامعه ی آماری شامل زوجین مراجعه کننده به مرکز تخصصی مشاوره قدم در تهران بین سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. نمونه ی آماری شامل ۱۰ زوج که با روش نمونه گیری داوطلب – هدفمند و بر اساس ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند . پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های تعارض زناشویی (MCQ)؛ رضایت زناشویی (EMSQ) و سازگاری زناشویی (MAQ) بود. داده ها به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده ها به روش ترسیم دیداری ، شاخص تغییر پایا (RCI) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند . نتایج تحلیل فرضیه های پژوهش نشان داد که درمان راه حل مدار و هیجان مدار در افزایش سازگاری زناشویی زوجین موثر است .

کلیدواژه ها:

درمان هیجان مدار ، درمان هیجان راه حل محور ، رضایت زناشویی ، سازگاری زناشویی