بررسی رابطه میزان اضطراب وتاب آوری کودکان باسازگاری زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میزان اضطراب وتاب آوری کودکان باسازگاری زوجین انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان شهر فیروزآباد در گروه سنی ۷ تا ۱۱ سال بود .جهت انتخاب نمونه معرف جامعه از روش در دسترس استفاده شد .حجم نمونه از طریق فرمول کوکران۱۰۰ نفر است. نمونه پژوهش تحقیق حاضر به سبب وجود متغیرهای مختلف به صورت روش تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره می باشد. برای سنجش میزان اضطراب از پرسشنامه اضطراب اسپنس (SCAS) برای ارزیابی کیفیت رابطه زناشویی از "مقیاس سازگاری زن و شوهر گراهام بی. اسپینر (۱۹۷۶) پرسشنامه وبرای سنجش میزان تاب آوری کودکان از مقیاس تاب آوری کودک ونوجوان-۲۸ (۲۸-CYRM) (انگار ولیبنبرگ، ۲۰۰۹) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد بین میزان اضطراب و تاب آوری کودکان با سازگاری زوجین رابطه معناداری وجود دارد. هر چه سازگاری زوجین بیشتر باشد میزان اضطراب کودکان کمتر و میزان تاب آوری کودکان بیشتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، تاب آوری کودکان ، سازگاری زوجین