رابطه جهت گیری مذهبی با نگرش به ازدواج، امید به زندگی و سبک های اسنادی

این مطالعه با هدف تعیین رابطه جهت گیری مذهبی با نگرش به ازدواج، امید به زندگی و سبک های اسناد انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان مجرد مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد کرج تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل ۱۶۰ نفر از این دانشجویان بود که در انتخاب آن ها از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. ابزار پژوهش متشکل از پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت (۱۹۵۰)، سبک های اسناد سلیگمن (۱۹۸۴)، امید به زندگی میلر (۱۹۸۸) و نگرش به ازدواج پرساد (۱۳۸۴) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام پذیرفت. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین جهت گیری مذهبی درونی با نگرش به ازدواج، امید به زندگی و سبک درونی- بیرونی، پایدار-ناپایدار و کلی-جزئی در رویداد خوشایند رابطه مثبت معنادار وجود داشت. همچنین بین جهت گیری مذهبی بیرونی با نگرش به ازدواج، امید به زندگی، سبک درونی- بیرونی، پایدار-ناپایدار و کلی-جزئی در رویداد خوشایند رابطه منفی معنادار وجود داشت. نتایج رگرسیون نشان داد که به منظور پیش بینی نگرش به ازدواج، امید به زندگی و سبک های اسناد درونی-بیرونی و پایدار-ناپایدار در رویدادهای خوشایند، جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی معنادار بوده و می توانند این متغیرها را پیش بینی کنند. به منظور پیش بینی سبک اسناد کلی-جزئی در رویدادهای خوشایند، جهت گیری مذهبی درونی معنادار بوده و می تواند این متغیر را پیش بینی کنند (۰۱/۰>p).

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، جهت گیری مذهبی ، سبک های اسناد ، نگرش به ازدواج