کاربرد نظریه اقتضائی در مدیریت آموزش عالی

نظریه اقتضایی یک نظریه در حوزه آموزش و پرورش است که معتقد است که دانشگاه باید به عنوان یک محیط تعاملی و فعال، برای شکل دهی به تفکرات، دیدگاه ها و قابلیت های دانشجویان، همچنین ایجاد فضایی مناسب برای یادگیری خلاقانه و رشد شخصی و اجتماعی آنها، عمل کند. در ادامه، در این مقاله به کاربرد و نقش نظریه اقتضایی در مدیریت آموزش عالی پرداخته می شود. در واقع ضرورت مدیریت بر مبنای اقتضا از این واقعیت نشات می گیرد که عملکرد مدیر در هر زمان باید با توجه به موقعیت و مجموعه شرایط فعالیت وی ارزیابی شود. وظیفه نظریه و علم تجویز یک عمل برای یک وضعیت خاص نیست، بلکه یافتن روابط بنیادی، فنون اساسی و سازماندهی دانش موجود بر مبنای مفاهیمی روشن است، زیرا نحوه کاربرد فنون مذکور در عمل به وضعیت بستگی دارد. از این رو تاکید می شود که مدیریت موثر همواره بر مبنای شناخت مقتضیات تحقق می پذیرد. در این مقاله کوشش شده است تا کاربرد نظریه اقتضایی در مدیریت آموزش عالی به صورت کامل تشریح شود.

کلیدواژه ها:

نظریه اقتضائی ، آموزش عالی ، مدیریت.