مطالعه ی دو روش همزمان سازی تخمک گذاری PG۳G و آوسینک بر کارایی تولیدمثلی و غلظت پروژسترون در گاوهای شیری هلشتاین

گاوهای شیری شیروار بعلت باروری کم و نیز تشخیص ضعیف علائم فحلی توسط کارگرهای فحل یاب و نیز بروز ضعیف علائم فحلی توسط گاوهای شیری بعلل مختلف بازده تولید مثلی ضعیفی دارند. فواید پروتکل های همزمان سازی تخمک گذاری در میزان آبستنی گاوهای شیری به خوبی محرز شده است. روش آوسینک و PG۳G دو روش همزمان سازی تخمک گذاری مناسب پرکاربرد در صنعت گاو شیری میباشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه برنامه های همزمان سازی تخمک گذاری آوسینک و PG۳G بر میزان آبستنی در گاوهای شیری نژاد هلشتاین بود. بدین منظور از ۲۷ گاو هلشتاین چندشکم زا استفاده گردید. گاوهای موجود در گروه PG۳G ( تعداد =۱۵) ۱۰۰ میکروگرم آلارین استات در روز های۳ و ۱۰ و ۱۹ و نیز ۵۰۰ میکروگرم کلوپروستنول سدیم در روزهای ۰ و ۱۷ و ۱۸ به روش عضلانی دریافت کردند و ۱۶ ساعت بعد از آخرین تزریق با استفاده از اسپرم منجمد تلقیح مصنوعی شدند. برای گاوهای موجود در گروه آزمایشی آوسینک (تعداد = ۱۲) ۱۰۰ میکروگرم آلارین استات در روز صفر و ۹ و نیز ۵۰۰ میکروگرم کلوپروستنول سدیم در روز های ۷و۸ به روش عضلانی تزریق شد و ۱۶ساعت بعد با اسپرم منجمد تلقیح مصنوعی شدند. همچنین در گروه آوسینک در روز های صفر و ۷ (تزریق کلوپروستنول سدیم ) و در گروه PG۳G در روز های صفر و ۱۷ و در هر دو گروه در روز تلقیح مصنوعی خونگیری از ورید دمی انجام شد و نمونه ها برای سنجش میزان پروژسترون سرم به آزمایشگاه تشخیصی دامپزشکی فرستاده شدند. تشخیص آبستنی دام های تلقیح شده ۳۰ روز پس از انجام تلقیح مصنوعی با استفاده از دستگاه سونوگرافی انجام شد. و به منظور بررسی آماری مقایسه ی میزان آبستنی بین گروه های مختلف در تلقیح مصنوعی از روش آزمون آماری مربع کای و همینطور برای اندازه گیری پروژسترون از آنالیز واریانس یک طرفه و نیز ارتباط بین میزان پروژسترون و میزان آبستنی از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. میانگین سایز قطر فولیکول پیش تخمک گذاری بر حسب میلیمتر در روز تلقیح، درصد آبستنی تلقیح اول، درصد آبستنی تلقیح دوم، میانگین میزان پروژسترون اندازه گیری شده در روزهای اول و هفتم برنامه ها و روز انجام تلقیح مصنوعی برحسب نانوگرم بر میلی لیتر بین گروه آوسینک و گروهPG۳G اختلاف معنی دار نشد. اختلاف میانگین فاصله ی زمان زایمان تا اولین تلقیح برحسب تعداد روز بین گروه آوسینک و گروه PG۳G معنی دارشد p>۰/۰۵ که میزان آن در پروتکل PG۳G بیشتر شد.نتایج حاضر نشان داد که تفاوتی بین پروتکل های همزمان سازی تخمک گذاری PG۳G و آوسینک در میزان درصد آبستنی وجودنداردو تنها درمیانگین فاصله ی زمان زایمان تا اولین تلقیح برحسب تعداد روزاختلاف معنی داروجود داشت. P<۰/۰۵

کلیدواژه ها:

گاو ، تولیدمثل ، همزمان سازی ، هلشتاین ، PG۳G ، آوسینک