بررسی اثرات لیمونن بر پارامترهای استرس اکسیداتیو درآسیب ایسکمی /رپرفیوژن کلیه در موش صحرایی

یکی از علل اصلی نارسایی حاد کلیه (ARF) آسیب ایسکمی- خونرسانی مجدد کلیه (IRI) است. هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر محافظتی تجویز D-لیمونن در برابر IRI در مدل موش بود. مواد و روش ها: ۲۴ موش صحرایی ماده به طور مساوی به ۴ گروه تقسیم شدند: یک گروه شم، گروه IRI کلیوی درمان نشده (کنترل) و دو گروه تحت درمان با دوز پایین D-لیمونن (۵۰ mg/kg) و دوز بالای D-لیمونن (۱۰۰ mg/kg). به طور خلاصه، پس از نفرکتومی کلیه راست، آسیب ایسکمی کلیه با بستن ساقه کلیه چپ به مدت ۴۵ دقیقه انجام شد. تزریق دارو ۳۰ دقیقه قبل از ایسکمی و بلافاصله قبل از خونرسانی مجدد انجام شد. پس از ۲۴ ساعت، بافت های کلیه چپ برای اندازه گیری پارامترهای استرس اکسیداتیو از جمله: مالون دی آلدئید (MDA)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD)و کاتالاز (CAT) در آن همگن شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که سطوح GPx، SOD و CAT در گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش و سطوح MDA در گروه های درمان نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. می توان نتیجه گرفت که دی لیمونن می تواند اثرات شفابخشی بر آسیب کلیوی ناشی از آسیب ایسکمی پرفیوژن مجدد از طریق مهار استرس اکسیداتیو داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ایسکمی - پرفیوژن مجدد کلیه ، استرس اکسیداتیو ، D-لیمونن