متالوتیونینیک زیست نشانگر بیولوژیکی در پایش کاتیون های فلزات سنگین درون سلولی

فلزات سنگین (مثل کادمیوم، نقره، جیوه و آرسنیک) از جمله آلاینده های پایدار و بادوام محیط زیست به شمارمی روند، چرا که مانند سایر آلاینده های آلی از طریق واکنش شیمیایی یا فرایندهای زیستی در طبیعت تجزیهنمی شوند. استفاده از انواع مختلفی از زیست نشانگرها جهت تشخیص تاثیرات منفی آلاینده ها بر موجوداتامروزه کاربرد وسیعی پیدا کرده است. متالوتیونین ها از جمله زیست نشانگرهای مهم در تعیین خسارت ناشی ازفلزات سنگین در موجودات هستند. با اندازه گیری میزان متالوتیونین به عنوان زیست نشانگر شاخص میتواناطلاعاتی را در ارتباط با آلوده شدن موجود به فلزات و عملکرد بیولوژیک آن بدست آورد. این پروتئین تواناییاتصال به هر دو نوع فلزات ضروری (مثل روی، مس و سلنیوم) و غیرضروری را داراست. تجمع کاتیون هایفلزات سنگین درون سلول، منجر به تحریک سنتز متالوتیونین می گردد. استفاده از انواع مختلفی از زیستنشانگرها جهت تشخیص تاثیرات منفی آلاینده ها بر موجودات امروزه کاربرد وسیعی پیدا کرده است. لذا هدفاز ارایه این مقاله آشنایی و مروری بر ساختار و عملکرد متالوتیونین به عنوان یک زیست نشانگر بیولوژیکی درپایش تجمع کاتیون های فلزات سنگین می باشد

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، بیومارکر ، متالوتیونین ، زیست نشانگر ، سمیت زدایی ، آلاینده