مطالعه پلاستیسول PVC و رفتار پخت فیزیکی (ژلاسیون و فیوژن)

پلاستیسول یا خمیرهای بر پایه رزین (پلی وینیل کلراید) که به عنوان کف پوش عایق، زیربدنه خودرو و دیگرمصارف مشابه و همچنین به عنوان جزء پیوندهنده پلیمری (بایندر) در ترکیب پیشرانه استفاده می شوند،نوع خاصی از پوشش هستند که دارای مقدار محدودی حلال فرار میباشند. این نوع پوشش به دلیل غلظتزیاد رزین و ضخامت بالا، خواص مکانیکی، مقاومت خوردگی و خواص عایق گرمایی بسیار خوبی دارد.سازوکار تشکیل فیلم این نوع پوشش نیز متفاوت است به این ترتیب که پس از پوشش روی سطح باگرمادهی (پخت) ریز ساختارها تغییر کرده و خمیر به حالت ژل فیزیکی می رسد. سپس با افزایش بیشتردما فرآیند فیوژن و ذوب روی ژل آماده شده آغاز میشود. در این مرحله ضمن همگن شدن و هم ترازی بهخواص نهایی می رسد. مطالعه رئولوژی در این نوع پوشش حائز اهمیت است. زیرا پلاستیسول در ابتدا حالتخمیری دارد و با روش افشاندن، کنترل فرآیندهای ژل و ذوب نیز با استفاده از بهبود در خواص رئولوژیکالامکان پذیر می گردد. در این مقاله ابتدا به معرفی پلاستیسول و ترکیبات آن و فرآیندهای ژلاسیون و فیوژنپرداخته شده، سپس عوامل موثر بر رئولوژی شرح داده می شود.

کلیدواژه ها:

نرم کننده ، پلاستیسول ، ژلاسیون ، فیوژن ، مکانیسم پخت