کاربرد اصل کرامت انسانی در حقوق خانواده

کرامت انسانی و حقوق خانواده همواره به عنوان دو محور بحث در خانواده مطرح میباشد. کرامت انسانیویژگی ذاتی آدمی است، به گونه ای که هر انسانی موجودی کرامت مند است و سزاوار است به این بعد از ذات انسان توجه ویژه ای شود. اگرچه کرامت انسانی امروزه در کانون توجه جهان قرار گرفته است اما همهرویکردها در قانون گذاری با کرامت انسانی همراه نمیباشد. از آنجا که استواری کل نظام حقوق خانواده برویژگی کرامت انسانی از اولویت بیشتری برخوردار است، لذا در این نوشتار سعی شده تا به بررسی نقش کرامت انسانی در حقوق خانواده پرداخته شود.فرضیه های اصلی در این پژوهش مبتنی بر این است که بنیاد های کرامت انسانی عبارت است از خود آگاهی، خود آئینی، خود الزامی و خود انگیختگی و اینکه کرامت انسانی در حقوق خانواده هم نقش ایجابی دارد و هم نقش سلبی. در بررسی رابطه بین این دو به مطالعه اصل کرامت انسانی در حقوق خانواده در ایران پرداختهایم.نوآوری این پژوهش در شناخت اصل کرامت انسانی و کاربرد این اصل در حقوق خانواده است. یافته های اینتحقیق حاکی از این است که میان کرامت انسانی و حقوق خانواده باید رابطه متقابل وجود داشته باشد و قانونگذاران در حقوق مربوط به خانواده باید با توجه به اصل کرامت انسانی و شان انسانها قوانین را تدوین کنندو متوجه این مسئله باشند که اخالق و رعایت کرامت انسانی در خانواده بسیار مهمتر از اجرای قوانین حقوقی در این نهاد حساس میباشد.

کلیدواژه ها:

کرامت انسانی ، حقوق خانواده ، حقوق ایران