تعیین تاثیر آموزش مولفه های رویکرد ساختاری بر کیفیت زندگی، حل تعارضات زناشویی و بهزیستی روان شناختی زوجین متعارض

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مولفه های رویکرد ساختاری بر کیفیت زندگی، حل تعارضات زناشویی و بهزیستی روان شناختی زوجین متعارض انجام شد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل زوجین متعارض زنان شهر اراک در نیمه اول سال ۱۴۰۰ که برای حل مشکلات مربوط به مسایل خانوادگی و زناشویی به مراکز مشاوره خانواده و روان این شهر مراجعه و تعداد آنها حدودا ۲۲۰نفر بوده و از بین آنها تعداد ۳۰نفر برحسب شرایط ورود به پژوهش به عنوان نمونه انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و گروه کنترل (۱۵نفر) جایگزین شدند. پس از انجام پیش آزمون به کمک پرسشنامه های کیفیت زندگی(SF-۳۶)، سبک های حل تعارضات زناشویی(ROCI-II) و بهزیستی روان شناختی ریف(RSPWB-۱۸) گروه آزمایش هشت جلسه ۹۰دقیقه ای مشاوره گروهی با رویکرد ساختاری براساس کتاب خانواده و خانواده درمانی مینوچین(۲۰۱۳) را دریافت کرد. درحالی که گروه کنترل هیچ برنامه مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان دوره آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمارتوصیفی(میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس چندمتغیری) با کمک نرم افزارspss ویراست ۲۵ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مولفه های رویکرد ساختاری بر کیفیت زندگی، حل تعارضات زناشویی و بهزیستی روان شناختی زوجین متعارض تاثیر مثبت و معناداری داشته است(۰۵/۰>p).

کلیدواژه ها:

مولفه های رویکرد ساختاری ، کیفیت زندگی ، حل تعارضات زناشویی ، بهزیستی روان شناختی ، زوجین متعارض.