مقایسه اثربخشی درمان برنامه زمانی پارادوکسی و درمان شناختی-رفتاری بر کاهش علائم زنان دچار اختلال اضطراب فراگیر

هدف: اختلال اضطراب فراگیر یکی از اختلالات اضطرابی شایع است که از منظر تشخیص و درمان از چالش­برانگیزترین و مقاوم­ترین اختلال­های اضطرابی محسوب می­شود. از جمله درمان­های رایج برای این اختلال می­توان به درمان شناختی-رفتاری اشاره نمود. هدف از این مطالعه، مقایسه اثربخشی درمان برنامه زمانی پارادوکسی و درمان شناختی-رفتاری بر کاهش علائم زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود.روش: در این پژوهش از طرح مطالعه تجربی تک­موردی استفاده شد. جامعه پژوهش را زنان با تشخیص اختلال اضطراب فراگیر مراجعه­ کننده به مرکز مشاوره صدرا تشکیل دادند که دارای پرونده فعال در تابستان و پاییز ۱۴۰۰ بودند. از این افراد، ۳ بیمار درمان برنامه زمانی پارادوکسی و ۳ بیمار برنامه درمان شناختی-رفتاری دریافت کردند. نمونه این پژوهش به روش نمونه­ گیری دردسترس انتخاب شد. به­ منظور جمع­ آوری داده­ها، مقیاس اختلال اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران (GAD-۷) (۲۰۰۶) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا، معناداری بالینی استفاده شد و داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS، نسخه ۲۶ تحلیل شد.یافته­ ها: نتایج نشان داد که هر دو درمان برنامه زمانی پارادوکسی و درمان شناختی-رفتاری در کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر اثربخش بوده اند. در مقایسه دو روش درمان مورداستفاده، با توجه به نتایج به دست آمده و مقایسه درصد آزمودنی های درمان PTC، میزان بهبودی برای سه آزمودنی در این روش ۷۱%، ۷۹% و ۷۱% است و درصد بهبودی آزمودنی­های درمان CBT، برای سه آزمودنی موردمطالعه برابر با ۴۴%، ۵۲% و ۴۸% است، همچنین درصد بهبودی کل درروش درمانی برنامه زمانی پارادوکسی در سه بیمار به­طور متوسط ۷۴ درصد و درصد بهبودی کل درروش درمانی شناختی-رفتاری در سه بیمار موردمطالعه ۴۸ درصد است. بر اساس یافته­ های این پژوهش درمان برنامه زمانی پارادوکسی، روش مناسب و زودبازدهی برای کاهش علائم اضطراب فراگیر است و می­تواند  به­ عنوان درمان پیشنهادی، استفاده شود.

کلیدواژه ها:

برنامه زمانی پارادوکسی ، درمان شناختی-رفتاری ، اضطراب فراگیر