تحلیل جامعه شناختی هویت مدرن و هویت دینی زنان (مورد مطالعه: زنان جوان نسل پس از انقلاب اسلامی شهر اهواز)

هویت یکی از اجزای اصیل واقعیت ذهنی است و در رابطه­ دیالکتیکی با جامعه قرار دارد و بر اثر فرایندهای اجتماعی تشکیل می­شود، باقی می­ماند و تغییر می­کند، یا حتی در نتیجه­ روابط اجتماعی، از نو شکل می­گیرد. با توجه به تنوع منابع هویتی، می­توان چهار بعد مهم هویت جمعی در ایران شامل هویت ملی، هویت قومی، هویت دینی و هویت مدرن را برشمرد. هویت مدرن به­ویژه در سال­های اخیر در ایران شکل گرفته و بخشی از شخصیت فرد ایرانی را تشکیل می­دهد. هدف پژوهش حاضر، شناخت وضعیت هویت­های دینی و مدرن به­عنوان دو بعد مهم هویتی نسل پس از انقلاب و ارتباط میان این دو وجه هویتی و همچنین بررسی نقش برخی عوامل تاثیرگذار بر این اشکال هویتی است. روش مطالعه حاضر، پیمایش و جمعیت آماری آن شامل کلیه زنان ۱۸ تا ۴۲ سال شهر اهواز در سال ۱۳۹۹ و حجم نمونه تحقیق ۱۹۱ نفر است. نتایج نشان می­دهد که نسبت میان هویت مدرن و هویت دینی، به شکل معناداری معکوس است، بدین معنی که با تقویت هر یک، دیگری تضعیف خواهد شد. در تبیین هویت مدرن بر اساس هویت دینی و سایر متغیرهای تحقیق با توجه به مقدار ضریب (R۲) می­توان گفت ۰.۱۸۶ درصد از تغییرات هویت مدرن به وسیله­ متغیرهای مستقل  تبیین می­شود، و هویت دینی با مقدار بتا ۰.۲۸۱-، بهترین پیشگوی هویت مدرن به شمار می­رود. همچنین در تبیین هویت دینی بر اساس هویت مدرن و سایر متغیرهای تحقیق با توجه به مقدار ضریب (R۲) می­توان گفت ۰.۳۶۵ درصد از تغییرات هویت دینی به وسیله­ متغیرهای مستقل تبیین می­شود، و سرمایه اجتماعی با مقدار بتا ۰.۵۰۳، بهترین پیشگوی هویت دینی به شمار می­رود.

کلیدواژه ها:

هویت مدرن ، هویت دینی ، کاربری شبکه های اجتماعی ، سرمایه اجتماعی ، زنان ، جوانان