بررسی و ارزیابی فضایی کالبدی شاخص های رشد هوشمند با استفاده از مدل WASPAS (مطالعه موردی: مناطق شهر یزد)

الگوی رشد و توسعه کالبدی به عنوان الگوی فضایی فعالیت­های انسانی تعریف می­شود و پراکندگی نامعقول آن آثار نامطلوبی بر محیط کالبدی فضایی جوامع می­گذارد.­ تلاش­های زیادی برای بر طرف ساختن آثار منفی گسترش کالبدی پراکنده شهرها به عمل آمده که عمده­ترین آنها راهبرد رشد هوشمند است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی و همبستگی است. داده­ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن، طرح­های جامع و تفصیلی شهر؛ همچنین از طریق اسناد، مجلات، کتب مرتبط با موضوع و سازمان­های مختلف جمع­آوری گردیده است و سپس برای تجزیه وتحلیل داده­ها از مدل­های کمی و کیفی برنامه­ریزی، از جمله مدل وزن­دهی آنتروپی شانون و مدل WASPAS جهت شناخت الگوی رشد شهر داده­ها تحلیل شده­اند. هدف این مقاله، بررسی و تحلیل فضایی کالبدی بر اساس شاخص­های رشد هوشمند بر آن است تا با فراهم کردن اطلاعات تحلیلی در زمینه ارزیابی نواحی به لحاظ میزان تناسب با شاخص­های رشد هوشمند شهری بتوان گام­های مهمی در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار شهری با دست­یابی به رشد هوشمند برداشت. نمونه موردی نواحی سه گانه شهر یزد می­باشد. یافته­های این تحقیق نشان می­دهد که الگوی رشد کالبدی مناطق شهر یزد به صورت پراکنده و نامناسب است و این امر موجب ناپایداری زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و در نهایت شکل شهری شده­است. با توجه به کل شاخص­ها مناطق ۱، ۲ و ۳ به ترتیب رتبه­های ۲، ۳ و ۱ را به­دست آوردند.

کلیدواژه ها:

رشد هوشمند ، واسپاس ، رتبه بندی ، مناطق شهری یزد