بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، خود کارآمدی و عزت نفس زنان مطلقه

یکی از وقایع استرس زا و آسیب رسان در جهان امروز، پدیده طلاق است. طلاق، باعث آسیبپذیری افراد به خصوص زنان در مقابل بیماریهای جسمی و روانی میشود. زنان مطلقه علاوه بر مشکلات مالی و فشارهایی که به دلیل تنها بودن و مسئولیت فرزندان را به عهده داشتن، به دوش میکشند، با فشارهای دیگر مانند نگرش و برخورد ناشایست جامعه و افراد پیرامون نیز، مواجه خواهند شد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، خود کارآمدی و عزتنفس زنان مطلقه شاهین شهر است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه زنان مطلقه ۲۰ تا ۴۵ سال شاهینشهر اصفهان در تابستان سال ۱۴۰۰ است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل است. تعداد ۱۵ نفر، از ۳۰ نفر از زنان مطلقه ۲۰ تا ۴۵ سال شاهینشهر با روش نمونه گیری در دسترس در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. در همین راستا شرکتکنندگان پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز و پرسشنامه عزتنفس کوپر اسمیت را تکمیل کردند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد فرضیه صفر رد میشود ۲ =۰/۷۷۲ ، =۰/۲۲۸ Lambda، P<۰/۰۵ ، ۲۶=F(۳),۲۳؛ بنابراین میتوان گفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، خود کارآمدی و عزت نفس زنان مطلقه ۲۰ تا ۴۵ سال شاهینشهر تاثیر معناداری دارد. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند به عنوان یک مداخله ی روانشناختی در کنار سایر مداخلات مورداستفاده قرار گیرد و همچنین درمان مناسبی برای کاهش افسردگی افراد و افزایش خودکارآمدی و عزتنفس دانست. بنابراین به کارگیری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند بهبود علائم آنها را منجر شود.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، خودکارآمدی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، عزت نفس.