اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر فاجعه سازی درد، اضطراب اجتماعی و دشواری در تنظیم هیجان بیماران مبتلاء به آرتریت روماتوئید

طرحواره برای بیماران با مشکلات روانشناختی مزمن که موفقیت قابل توجهی در درمان شناختی به دست نمیآوردند، رشد یافت. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر فاجعهسازی درد، اضطراب اجتماعی و دشواری در تنظیم هیجان بیماران مبتلاء به آرتریت روماتوئید انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و طرح آن بهصورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه مورد مطالعه شامل ۳۰ بیمار آرتریت روماتوئید که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جایدهی شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه های فاجعهسازی درد، اضطراب اجتماعیو دشواری در تنظیم هیجان بود. گروه آزمایش دوازده جلسه ۶۰ دقیقه ای طرحواره درمانی هیجانی را دریافت کردند، ولی گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در انتها داده های به دست آمده با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید به صورت معناداری موجب کاهش فاجعه سازی درد، اضطراب اجتماعی و دشواری در تنظیم هیجان گردید .(P<۰/۰۱) بر اساس یافته های بدست آمده میتوان نتیجه گیری کرد که طرحواره درمانی هیجانی توانسته است باعث کاهش فاجعه سازی درد، اضطراب اجتماعی و دشواری در تنظیم هیجان بیماران مبتلاء به آرتریت روماتوئید شود. بدین منظور پیشنهاد میشود کارگاه و برنامه هایی توسط روانشناسانو متخصصان درد برای بیماران دارای آرتریت روماتوئید برگزار شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی هیجانی ، آرتریت روماتوئید ، فاجعه سازی درد ، اضطراب اجتماعی ، دشواری در تنظیم هیجان